Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Επιστολή προς την Ιερά Σύνοδο


Στο όνομα της αδιαιρέτου ημών Αγίας Τριάδος


Εσείς με την γλώσσα των αγγέλων του ταλμούθ του ισραήλ σας.

Εσείς προσκυνητές των σταυρωτών του λαού που ντύθηκε Χριστόν και σεις τον ευλογήσατε από την όχθη των ραβίνων παιδεραστών και ανθρωποφάγων.
Εσείς των 550 σχισμάτων της μίας εκκλησίας του κυρίου μου...

Αν θέλετε να ονομάζεστε εις τον αιώνα ορθόδοξοι απαρνηθείτε τα πλούτη σας και ξυπόλητοι πάτε και βάλτε μετάνοια στον Ιωάννη τον αναθεματισμένο, γιατί δεν δέχθηκε κάτω από τα ράσα του να φορέσει ζαρτιέρες και αρνήθηκε τον θεό του οικουμενικού πατριάρχη του θεού των στοών σας, και ομολόγησε ως Έλλην και βασιλεύς ορθόδοξος ως εαυτοί Μου Έλληνες το Εγώ του Ιησού Χριστού και την παιδεία του δικέφαλου αετού, του άρρενος και του θήλεος να θεάζονται ως μοναχοπαίδια τον πατέρα των ανθρώπων θεό.

Ιεράρχες ανά τον κόσμο λάσπες ρίξτε στα κεφάλια σας και λινάτσες αντί για ράσα και εκτελέστε τις εντολές της ειρήνης και της αγάπης του βασιλιά μας και απαρνηθείτε τον θεό του χρήματος, των παιδεραστών, των ανθρωποφάγων και του πόρνου ισραήλ σας.
Και Έλληνες γίνετε ως φωτισμένους νόες ευλόγησε ο Πατήρ ημών Θεός και φτύστε στα μούτρα τον θεό της κατάρας σας καταραμένα δέντρα, αλλιώς... αθάνατα ουαί !!!


Ιωάννης

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ 


ΠΡΟΣ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΕΛΛΑΔΟΣ


Η σοβαρότητα της κατάστασης απαιτεί σύγκλιση απόψεων !!!!

Απευθυνόμαστε σε σας πρωτίστως Πατέρες του Αγίου Όρους, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι το Όρος εν τη ολότητί του είναι αντίθετο με όλα τα αιρετικά Οικουμενιστικά κηρύγματα, όμως παρόλα αυτά κοινωνείτε- μνημονεύετε με αυτούς που τα πράττουν !!!

Γνωρίζομε πως έχετε διακόψει την κοινωνία από την άθεσμον αλλαγήν του εορτολογίου. Μα γνωρίζομε επίσης πως με την ανοχή σας ενισχύσατε το λείμμα αρχικά με τα Οικουμενιστικά παραληρήματα του Πατριάρχου Αθηναγόρα και τον εν συνεχεία διαδόχων του. Ένας φιλομόναχος Επίσκοπος δύναται να αυξήση πρόοδον (πνευματική ανάταση στο λαό), και ο έτερος να την κατακρήμνιση!!!!

Το Άγιον Όρος ανέδειξε οσίους, οσιομάρτυρας, και ιερομάρτυρας ως και πλήθος σωζομένων μοναχών! Χάρις αυτών διετηρήθη αλώβητος η Ορθόδοξος πίστης. Οι αγώνες παίρνουν θέση απ΄ την εικονομαχία, το σχίσμα της Δύσεως, από την απόκρουσιν, των κατά καιρούς φιλοενωτικών τάσεων Πατριαρχών Κων/πόλεως με ιδιαιτέραν ευχάριστον ανάμνησην των επί Πατριάρχου Βέκκου¹ αναιρεθέντων μοναχών ως και την συμμετοχήν των εις την απόκρουσιν της αλλαγής του εορτολογίου κατά το 16ο αιώνα. Επίσης, εσχάτων ηγωνίσθησαν κατά την άθεσμον αλλαγή του εορτολογίου το 1924.

Προπύργιο απροσπέλαστο της Ορθοδόξου πίστεως σε εσένα έρχεται το κάλεσμα της Υπεραγίας Θεοτόκου, σε σένα που στέκεσαι αγέρωχο ελεύθερο από άμεση επισκοπική επιτήρηση. Γνωρίζουμε ότι κατά θείαν αναφοράν πρέπει να μνημονεύεις Επίσκοπον, και ενέκριναν οι Πατριάρχαι να μνημονεύεται ο εκάστοτε Οικουμενικός Πατριάρχης (εφόσον ορθοδοξεί). Μα εδώ έχουμε συμμετοχή Οικουμενικού Πατριάρχη και ορθοδόξων προκαθημένων εις το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, άρση αναθεμάτων κατά της αιρετικής παρασυναγωγής του Πάπα, ψευδο-διαλόγους με τους αιρετικούς και αλλοδόξους, συμπροσευχάς, συλλειτουργίας και αναγνώρισιν μυστηρίων εις τους αιρετικούς!

Στο  «ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» λέγει: «…Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν ἐκκλησίαν…».


Καλείστε να αντιδράσετε τάχιστα, ο λαός το απαιτεί !!!!!

Διακόψετε την κοινωνία, τακτοποιήστε από εκκλησιαστικής απόψεως τα της Επισκοπικής Ορθοδόξου Επιστασίας, πριν η επέμβαση του Θεού σας προλάβει…

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Του Πατήρ προς τον Υιόν της ΕΙΡΗΝΗΣ το πνεύμα

Υιέ μου και Θυγατέρα μου, δέξου το έλεος του Πατέρα σου και της αγάπης Μας τη φωνή,
... ώστε και μετά να νοήσετε το τι εστί μετάνοια και αγάπη λατρεία στην ψυχή.

Ζω Εγώ ο Θεός, το Α και το Ω, και η μαρτυρία μου είστε Εσείς που υποπόδιο των ποδιών μου είναι τα πόδια Σας και τα πλούτη της σοφίας μου η καρδιά Σας.


Και ιδού Σας κρούω εγώ την πόρτα με την εξουσία που σας χάρισα να με δεχθείτε στο σπιτικό του ναού Σας και να συμφάγωμε τον άρτον τον στερεό και να πιούμε το ύδωρ το ζωντανό... και να δοξάσουμε όλοι μαζί στη Γη τον Ύμνο της Αγάπης.

Στερεός λίθος ο λόγος της σωτηρίας του ιερού των ιερών στα ιερά κορμιά Σας.... ώστε να μεταμορφώσετε τον οίκο σας σε ιερό της Αγίας μου Σοφίας Ναό.

Τον άρτον ημών τον επιούσιον, στο στερεό λίθο επί η ουσίας Σας, λάβετε υμείς σήμερον.

***
Και εν αρχή ην ο Λόγος.

Και ο Λόγος δεν προσθέτει γνώση, αλλά αποκεφαλίζει τη γνώση του παλιού κακού σας εαυτού
φωτίζοντας της κατανοήσεως της αληθείας το πνεύμα.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ο ΗΛΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ


Ο Μέγας Προφήτης του Ισραήλ, που ηξιώθη να αρπαγή από την γην δια πυρίνου άρματος, προώρισται, (είτε ο ίδιος, προσωπικώς, είτε πρόσωπον ή πρόσωπα καθ’ όλα όμοια με αυτόν) κατά την Γραφήν, να παίξη σημαντικόν ρόλον εις την διαμόρφωσιν των πραγμάτων του κόσμου.

Όταν ο Χριστός ηρωτήθη υπό των Μαθητών του: «Τι ουν οι γραμματείς λέγουσιν ότι Ηλίας δει ελθείν πρώτον;» Ο δε Ιησούς αποκριθείς είπεν αυτοίς:
«Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και αποκαταστήσει πάντα» (Ματθ. ιζ’ 10, 11). 

Και εν συνεχεία… «Ηλίας ήδη ήλθε και ουκ επέγνωσαν αυτόν αλλ’ εποίησαν αυτώ όσα ηθέλησαν» (Ματθ. ιζ’ 12), υπονοών εδώ τον καθ’ όλα πνευματικώς όμοιον με τον Ηλίαν, Ιωάννην τον Πρόδρομον. «Τότε συνήκαν οι μαθηταί ότι περί Ιωάννου του Βαπτισθού είπεν αυτοίς» (Ματθ. ιζ’ 13).

Εις την Παλαιάν Διαθήκην ωσαύτως αναγράφεται:
«Ιδού εγώ αποστελώ υμίν Ηλίαν τον Θεσβίτην πριν ή ελθείν την ημέραν Κυρίου την μεγάλην και επιφανή, ος αποκαταστήσει καρδίαν πατρός προς υιόν και καρδίαν ανθρώπου προς τον πλησίον αυτού, μη ελθών πατάξω την γην άρδην» (Μαλαχ. δ’ 4, 5).

Εις δε την Αποκάλυψιν:
«Και δώσω τοις δυσί μάρτυσί μου, και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα περιβεβλημένοι σάκκους. Ούτοι εισιν αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ενώπιον του Κυρίου της γης εστώται» (Αποκ. ι’ 3 και 4).
Εδώ δεν ομιλεί καθαρά η Γραφή τι είναι (ποία πρόσωπα) αι δύο λυχνίαι. Πάντως οι πλείστοι ερμηνευταί, παλαιοί και νέοι, φρονούν ότι πρόκειται περί των προφητών Ηλία και του μεταστάντος επίσης Ενώχ. Άλλοι δε περί του Μωυσέως και του Ηλία (βλπ Π. Τρεμπέλα, Π. Μπρατσιώτη, Γ. Σκιαδά).

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ


642 Ειπέ μοι τι είπεν ο Απόστολος Πέτρος προς την Παναγίαν όπου ήκουσεν ότι πλέον μετατίθεται εις τους Ουρανούς;

Μόλις από τα κλαύματα άνοιξε και ο Απόστολος Πέτρος το στόμα του και μετά δακρύων λέγει προς την Παναγίαν. Κυρία Θεοτόκε αληθώς μέλλεις να αποθάνης; αμή εγώ τι εκαθήμην πλησίον εδώ και δεν επήγαινα μακράν; Εθάρρουν να σε βλέπω και εις τας θλίψεις μου και διωγμούς να με παρηγορής τον Γέροντα, και τώρα με αφήνεις και εσύ; δεν σώνει μας ο σωματικός χωρισμός του Υιού σου, αλλά θέλεις να μας αφήσης και εσύ Παναγιά;

Λέγει του η Παναγία, αγαπημένε μου Πέτρε μη λυπάσαι τίποτε, ωσάν με είχετε εις την γην σωματικά, έτσι χάριτι του Χριστού μου να με έχητε και νοητά βοηθόν σας και παρηγορίαν σας από την σήμερον ημέραν, και επειδή εσύ Πέτρε είσαι ο γεροντότερος από όλους, δια τούτο τώρα μίαν δύο ημέρας παρηγόρησε τους νεωτέρους, στήριξε τους αδυνατοτέρους να μη λυπούνται δια τον θάνατόν μου.
Τότε και οι επίλοιποι Απόστολοι απηλογήθησαν προς την Παναγίαν και λέγουσι. Επειδή συ μεν Κυρία Θεοτόκε εγνωρίσαμεν ότι μετατίθεσαι εις τους ουρανούς, δια τούτο έστω άφησέ μας τίποτε λόγον προς παρηγορίαν μας εκ τού αγίου στόματός σου προς ενθύμησίν μας. Όθεν λέγει τους η Παναγία.
Τέκνα μου αγαπημένα, ακούσατε λόγον ολίγον και διδαχήν μικράν επειδή ζητάτε και αγαπάτε. Βλέπετε τέκνα μου τον κόσμον τούτον ωσάν εμπόρευμα είναι, ο δε Θεός είναι Βασιλεύς, εσείς δε, οι δούλοι του αγαπημένου μου Υιού, είσθε ωσάν οι εμπορευόμενοι. Λοιπόν να σας το ειπώ ωσάν παραβολήν.

Ήτο τις Βασιλεύς μέγας και ισχυρός και είχε δύο δούλους, και ήκουσεν ότι εις τον δείνα τόπον γίνεται μέγα πανηγύριον, και μέγα συμφέρον και κέρδος έχει εκεί, λοιπόν κράζει τους δύο του δούλους και τους λέγει. Επάρετε χρήματα πολλά και πηγαίνετε εις τον δείνα τόπον όπου γίνεται το πανηγύριον και εμπορευθήτε εκεί, αλλά εις ένα μήνα πάλιν να επιστρέψητε και όποιος αργήση περισσότερον του μηνός να είναι χαμένον το κεφάλι του. Επήραν λοιπόν οι δούλοι εκείνοι τα χρήματα και επήγαν εις το πανηγύριον, και ο μεν ένας ως μωρός όπου ήτο δεν αγόρασε πράγματα όπου λείπουν τον Βασιλέα και τα έχει ανάγκην, και να υπάγη γρήγορα αλλά ηγόρασε σπίτια και εργαστήρια και χωράφια και όσα ο Βασιλεύς χρειαζόμενα δεν τα είχε, μηδέ κέρδος και συμφέρον έδιναν εκείνα τον Βασιλέα, και όσον να σπείρη τα χωράφια και να φκιάση τα εργατήρια και τα σπίτια όπου ήσαν χαλασμένα επέρασαν τρεις τέσσαρες μήνες και περισσότερον.

Γιατί οι Εβραίοι Σταύρωσαν τον Χριστό


Ειπέ μοι διατί οι Εβραίοι εσταύρωσαν τον Χριστόν και εάν έχουν από τον Θεόν κατάραν.

Επίστευον οι Εβραίοι, ότι ο Μεσσίας, ήτοι ελληνιστί ο Χριστός, θα κατέβαλεν όλα τα Κράτη και θα ίδρυε μίαν βασιλείαν με πρωτεύουσαν την Ιερουσαλήμ, και θα ανίσταντο όλοι οι δίκαιοι Εβραίοι και η βασιλεία θα διήρκει χίλια έτη. 
Επειδή λοιπόν, ο Χριστός τας προσδοκίας αυτάς εκαθάρισε και δεν παρεδέχθη να συστήση βασιλείαν κοσμικήν, Τον εσταύρωσαν και ως Σταυρωταί του Χριστού και κατά την προφητικήν μαρτυρίαν έχουν την κατάραν από Θεού. Ούτω εις το ψαλτήριον του προφήτου Μωϋσέως γράφει: «Πατάξαι Κύριος έλκει Αιγύπτω εις την έδραν και ψώρα αγρία και κνήφη, ώστε μη δύνασθαί σε ιαθήναι». Όθεν όλοι οι Εβραίοι της Ευρώπης έχουν ψώραν εις την έδραν.

Και πάλιν γράφει: «Πατάξαι σε Κύριος εν έλκει πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας, ώστε μη δύνασθαι ιαθήναι». Δια τούτο όλοι οι Εβραίοι οι από την Ασίαν έχουν εις την κεφαλήν κασίδαν και οι από την Αφρικήν έχουν εις τα πόδια έλκη, και οι από την Αμερικήν έχουν αδυναμίαν εις τους οφθαλμούς και τρέχουν οι οφθαλμοί των. Οι δε Ραββίνοι ως ιατρικόν εύρον να αλείφωνται με αίμα χριστιανικόν, δια τούτο κλέπτουν τα χριστιανικά παιδία δια να λαμβάνωσι το αίμα των, και διατρυπώσιν όλον το σώμα δι’ αιχμηρών εργαλείων εν σχήματι μικράς λόγχης. Πάντως δια τους αμφιβάλλοντας λέγω, ότι η ομόφωνος αύτη κραυγή τόσων χριστιανικών λαών, επικυρουμένη υπό των γεγονότων και τόσων χιλιάδων ετών της Ιστορίας, και εκ των δικαστικών αποφάσεων και εκ του περιωνύμου εκ δέκα τόμων θρησκευτικού εβραϊκού βιβλίου του Ταλμούδ, όπου γράφει «Τωβ σχεμπαγγοϊμ χερώγ», ήτοι «άγιος ο Χριστιανόν σφαγιάζων», δεν δύναται ν’ αφίση αμφιβολίαν δια τας μυστηριώδεις εξαφανίσεις των Χριστιανοπαίδων, προς συλλογήν αίματος.

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

ΧΡΗΣΜΟΙ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ¹


Προφητικά Κείμενα

" 3α  Ανωνύμου παράφρασις² των του βασιλέως Λέοντος Χρησμών. (Πατρολογία Migne σελ. 1141- 1148 τ. 107)

Περί του θρυλουμένου πτωχού και εκλεκτού βασιλέως, του γνωστού και αγνώστου, του κατοικούντος εν τη άκρα (άκρα = το έσχατον σημείον, το ύψιστον σ, άκρα γης, ακρωτήριον, κορυφή όρους, τα άκρα έσχατα, φρούριον, ακρόπολις) της Βυζαντίδος.
Ο αληθινός βασιλεύς… ον εδίωξαν της οικίας αυτού οι άνθρωποι… εις το τέλος των Ισμαηλιτών αποκαλυφθήσεται… εν ημέρα Παρασκευή ώρα τρίτη… αποκαλυφθήσεται… Ο μέλλων αποκαλυφθήναι δια τόξων και σημείων φανήσεται. Ενηχηθή (ενηχέω= διδάσκω δια ζώσης φωνής, ισχυρώς ηχώ, παθ. πληροφορούμαι περί τινος) παρά του ορωμένου αγγέλου του αποκαλυφθέντος ως ανθρώπου λευκοφόρου ευνούχου, και εις το ους αυτού είπη αυτού καθεύδοντος, και της δεξιάς αυτού λαβόμενος είπη. Έγειραι ο καθεύδων και ανάστα… και επιφαύσει (θα σε φωτίσει) σοι ο Χριστός. Προσκαλείται γαρ σε του ποιμαίνειν λαόν περιούσιον· και εκ δευτέρου αυτώ είπη· έξελθε ο κεκρυμμένος, μηκέτι κρύπτου, πολλοί σε ζητούσι… και εκ τρίτου δώση αυτώ πλάκας λιθίνας, εν αις εγκεχάρακται εντολαί δύο· εκδικήσαι* και εθνοποιήσαι* χρηστά και ασέβειαν εκδιώξαι* και τους σοδομιτικά έργα ποιούντας πυρικαύστους ποιήσαι* ωσαύτως και τους κακούς ιερείς εκ του ιερού διώξαι* και τους αξίους εις το θείον αποκαταστήσαι*.
Έχει δε ούτος σημεία. Ο όνυξ του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδός τήλωμα(μάλλον τύλωμα= σκληρόν εξόγκωμα, κάλος) έχων… και σταυρούς προφυρούς έχων επί τας δύο ωμοπλάτας… το δε όνομα του βασιλέως κεκρυμμένον εν τοις έθνεσι…
Επιθήσει (επιτίθημι= επιθέτω) Κύριος την χείρα αυτού επί την κορυφήν (κεφαλή) αυτού… εν ταις ημέραις εκείναις θλιβήσονται οι άνθρωποι, και δώσουσι τα πρόσωπα αυτών επί της γης, και χουν πάσουσιν επί τας κεφαλάς αυτών, και βοήσουσι προς Κύριον τον Θεόν του ουρανού και της γης, και τότε εισακούσεται Κύριος τας δεήσεις αυτών, και θήσει τα ώτα επί τους κατοικούντας την γην, και αποστελεί τον αρχάγγελον αυτού σχήματι ανθρώπου και αυλισθήσεται (αυλίζομαι= μένω εις την αυλή, μέλλων αυλισθήσομαι= συχνάζω, διαμένω) εν ταις νήσοις. Και ευρήσει τον άγιον αυτού, τον ηλειμμένον παρ’ουδενός βλεπόμενον και παρά μηδενός γνωριζόμενον… ο τοις πάσι σκοτεινός και αφανής, τω δε Θεώ και εαυτώ φανερός· εκ μοίρας (μοίρα= μερίς γης, κληρονομία, προφανώς καταγωγή) δουκικής και εκ γένους βασιλικού καταγόμενος… και άγιος τω Κυρίω… Αποκαλύψει ο Θεός και εμφανίσει και χρίσει αυτόν έλαιον εις τα τέλη των ημερών… Αποκαλυφθήσεται δε ούτως· φανήσεται γαρ αστήρ ημέρας τρεις, και νυκτός ώρας γ’ μέσον της πόλεως έω (=τα χαράματα) της μητρός του Υψίστου. Ο δε αστήρ ουκ έστιν εκ των πλανητών, αλλ’ η ως εμφαίνει εις την σωτήριον γέννησιν του Χριστού. Και κήρυξ βοών τρανώς εν ταις τρισίν ημέραις ανακαλών και ανακαλύπτων τον ελπιζόμενον. Τότε ο δήμος ορών και ακούων την του κηρύγματος βροντώδη φωνήν εκπλαγήσονται. Και εξεστηκότες άμα τη χαρά και τω φόβω βοήσωσιν αγνοείν τον ελπιζόμενον.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του Αγίου Ανδρέου δια Χριστόν σαλού¹


Κείμενον²

" Η πόλις αύτη η επάνω πολλών εθνών προκαθεζομένη ανάλωτος (= απόρθητος) έθνεσι γενήσεται, και αχείρωτος· η γαρ Θεοτόκος, εν σκέπη των ιδίων πτερύγων ταύτην εφύλαξε· και ταις πρεσβείαις αυτής άτρωτος διαφυλαχθήσεται…
Λόγος δε τις φέρεται εισιέναι το γένος των Αγαρηνών και ικανά πλήθη τη μαχαίρα αυτών κατασφάξουσιν· εγώ δε φημί, ότι και το ξανθόν γένος εισελεύσεται [ούτινος προσηγορία (=προσφώνησις)  πρόκειται εν τω επτακαιδεκάτω στοιχείω των εικοσιτεσσάρων στοιχείων ανακεφαλαιωμένων]³, αλλ'εισελεύσεται μεν και τα κώλα των αμαρτωλών επί εδάφους καταστρώσουσιν, ουαί δε αυτοίς από των δύο ορπήκων (όρπηξ= κλώνος, νέος βλαστός, απόγονος), ων αι ρομφαίοι αύραι (=αήρ εν κινήσει, πνοή εκ θαλάσσης ή ποταμών) και οξείαι δρέπανοι, πυρόν (= σίτος) εν θέρει συγκόπτουσαι και εις τα οπίσω ου μη ανθυποστρέψουσιν ουκέτι, ουδ' ου μη ενταύθα καταλειφθήσονται.
Περί δε ωδίνων αρχής, και περί συντελείας πως σοι αδακρυτί διεξέλθοιμι, τέκνον;
Εν γαρ ταις εσχάταις ημέραις αναστήσει Κύριος ο Θεός βασιλέα από πενίας και πορεύσεται εν δικαιοσύνη πολλή… πάντα δε πόλεμον καταπαύσει και τους πένητας πλουσίους απεργάσηται και έσται ειρήνη ον τρόπον επί των ημερών Νώε δια το μη ποιείν πόλεμον πώποτε. [Ου μέντοι κατά τας εκείνων πονηρίας]*. Έσονται γαρ οι άνθρωποι πλούσιοι εν ταις ημέραις εκείναις σφόδρα, και εν γαλήνη και ειρήνη βαθεία εσθίοντες και πίνοντες, γαμούντες και εκγαμίζοντες, εν αδεία πολλή πορευόμενοι και αμερίμνως τοις γηίνοις επαναπαυόμενοι, και εν τω μη είναι πόλεμον επί της γης συγκόψουσι τας σπάθας αυτών εις βιζύνας και εις δρέπανα και εις εργαλεία γεωπονικά. Και μετά ταύτα δώσει το πρόσωπον αυτού επί ανατολάς, και ταπεινώσει του υιούς Αγάρ· οργισθήσεται γαρ αυτοίς ο Κύριος δια την βλασφημίαν αυτών ην εβλασφήμησαν εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν και δια την των Σοδόμων ασέλγειαν ην κατεργάζονται· πολλοί δε εξ αυτών το άγιον βάπτισμα κομισάμενοι ευάρεστοι γενήσονται και τιμηθήσονται παρά του ευσεβούς βασιλέως εκείνου, τους δε λοιπούς ολέσει και εμπυρίσει και βιαίω θανάτω παραδώσει. Εν τοις καιροίς εκείνοις αποκατασταθήσεται πάσα η υφήλιος και το Ιλλυρικόν της βασιλείας Ρωμαίων, και η Αίγυπτος κομίσει τα πάκτα (= ομολογώ, συγκείμενος, συμπεφωνημένος, μάλλον εδώ εννοεί συνθήκας, συμφωνίας) αυτής. Και θήσει την χείραν αυτού την δεξιάν εις τα κύκλω έθνη· και ημερώσει τα ξανθά έθνη και τους μισούντας αυτόν τροπώσεται· τριάκοντα και δύο έτη κρατήσει της βασιλείας. Δώδεκα έτη κήνσον (=φόρον) και δόματα (=δώρα) ου λήψεται. Αναστήσει δε θυσιαστήρια τα συντετριμμένα και ναούς αγίους ανοικοδομήσει. Δίκη ουκ έσται εν ταις ημέραις εκείναις, αλλ’ ούτε ο αδικών ή ο αδικούμενος· πτήξει (πτήσσω= ζαρώνω ένεκα φόβου) γαρ από προσώπου αυτού πάσα η γη, και φόβω ποιήσει τους υιούς των ανθρώπων σωφρονείν και τους παρανομούντας των μεγιστάνων εξολοθρεύσει.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ Αγίου Κοσμά Αιτωλού¹


Εισαγωγή

" Απόσπασμα από το βιβλίον «Κοσμάς ο Αιτωλός» (εκδ. άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων. 1959 σελίς 322).
Γράφει ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης:

Ο Άγιος Κοσμάς… δεν είχεν μόνον το χάρισμα της διδασκαλίας, δεν είχε μόνον το χάρισμα του ποιείν θαύματα, αλλά είχεν ακόμη και το χάρισμα της προφητείας…

Το καθαρόν της διανοίας όμμα έβλεπε το απώτερον μέλλον ως παρόν και προέλεγε τα γεγονότα, εκ των οποίων άλλα μεν μετά παρέλευσιν ετών και δεκαετηρίδων πολλών συνέβησαν, άλλα δε δεν εκπληρώθησαν ακόμη και αναμένουν την εκπλήρωσίν των εις το προσεχές μέλλον. Η προφητική του δύναμις… προεκάλει τον θαυμασμόν και αυτών των απίστων.

Ούτω λέγεται, ότι ο Αλή- Πασάς εις μουσουλμάνον, όστις είχε σκανδαλισθή δια την τιμήν που απέδιδεν εις τον άγιον, είπε:
«Πώ είσαι ζουρλό, καϋμένε Σέχη. Να ήξερες, δεν έλεγες έτζι. Τούτο το καλόγερο, ωρέ Χατζή, ήτον αληθινό προφήτη… ήρθε σπίτι μου στο Τεπελένι και με ευχήθηκε, ωρέ, και μου είπε όλα όσα έκαμα, σαν να τάχε γραμμένα στο κιτάπι».

¹Κοσμάς Αιτωλός. (1714- 1779). Μεγάλη θρησκευτική και ηθική φυσιογνωμία. Εμόνασεν εις Άγιον Όρος. Έλαβεν άδειαν από το Πατριαρχείον και εκήρυξε τον θείον λόγον εις τον υπόδουλον ελληνισμόν. Εντονωτέρα υπήρξε η δράσις του εις  Ήπειρον. Εμαρτύρησε εις Καλικόνταση Ηπείρου την 24 Αυγούστου 1779. (Λεξ. Ηλ. Τόμ. 11ος σ. 287)