… Επίσης γνωστόν τυγχάνει, ότι οι δήθεν Ευαγγελισταί, οι
Χιλιασταί, οι ερμηνευταί των Γραφών, καθώς και τόσοι άλλοι με χριστιανικάς
προσωπίδας, είναι παραφυάδες εβραϊκαί με χριστιανικά προσχήματα και ονόματα.
Ομοίως, Εβραίοι είναι και οι Μασσώνοι και θεωρούν και αυτοί τους Χριστιανούς ως
βέβηλους, επειδή δεν έχουν μυηθή εις τα της Μασσωνίας, και διατάσσουν τον
προσήλυτον να ορκισθή ως εξής:
«Ορκίσθητι ενώπιον του μεγάλου Αρχιτέκτονος του σύμπαντος
και της σεπτής ταύτης Στοάς, ότι θέλεις συντρίψει πάντα δεσμόν συνδέοντά σε
εισέτι μετά Πατρός, Μητρός, Αδελφών, Βασιλέων, συγγενών και λοιπών, ως και με
οιονδήποτε Ον, εις ο υπεσχέθης πίστιν και υπακοήν, και ότι απολύεσαι παντός
όρκου, όν δήθεν έδωκας προς την Πατρίδαν και τους Νόμους και ότι συντάττεσαι
ανεπιφυλάκτως με τας νέας αρχάς της Μασσωνίας υπό την σημαίαν του μεγάλου
αρχιτέκτονος του Σύμπαντος».
Δια τούτο και η Ελληνική Εκκλησία τω 1933 εξέδωκε
καταδικαστικήν απόφασιν, η δε εν Μεσολογγίω Εγκύκλιος της 13-1-1938 γράφει τα
εξής: «Από τούδε απαγορεύομεν τας κηδείας και τα μνημόσυνα των ανεγνωρισμένων
ως Μασσώνων. Και ας μη φανή τούτο σκληρόν, διότι όπως ο Μωαμεθανός ή ο Εβραίος
ουδέποτε δύναται να έχη αξίωσιν, ίνα κηδευτή και μνημονευθή εν τω Ναώ των
Χριστιανών, τοιουτοτρόπως ουδεμίαν παρομοίαν αξίωσιν πρέπει να προβάλλει ο
Μασσώνος… Διάπυρος προς Κύριον ευχέτης ο Μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας
Ιερόθεος».
Απόδειξις ότι οι Μασσώνοι προσηλυτίζουν τους αμαθείς της
θρησκείας και τους διανοουμένους είναι, ότι το περιοδικόν «Γνώμων» του έτους
1931, τόμος Α’, τεύχος Α’ του μηνός Ιανουαρίου, σελίς 31, γράφει τα εξής:
«Παγκόσμιοι τεκτονικαί πληροφορίαι. Η μύησις του τέως βασιλέως Γεωργίου».
Ο τέως βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος ο Β’ εμυήθη προσφάτως
εις τα τεκτονικά Μυστήρια εν Λονδίνω, εν ειδική συνεδρία της Στοάς Γουώλγουντ,
αριθ. 5143. Η τελετή της Μυήσεως διεξήχθη εις τον ελληνικού ρυθμού ναόν, εν
Μπισοπγκαίϊτ.
Μετά την μύησιν του τέως βασιλέως, ωμίλησεν ο τέως μέγας
ρήτωρ της ηνωμένης μεγάλης Στοάς της Αγγλίας αδ***ω. Α. Στέρλινγκ, τονίσας ότι
είναι ευτυχείς δεχόμενοι εις τας τάξεις των τον Γεώργιον βασιλέα των Ελλήνων
και πρίγκιπα της Δανίας. …
… Ο δε Ιερομάρτυς Κύπρου Κυπριανός θέλων να προφυλάξη το
ποίμνιόν του από τον προσηλυτισμόν κατεδίκασε εις αφορισμόν τους υπευθύνους,
επί λέξει ως εξής: … «Διο και λέγομεν εν επιτραχηλίω και ωμοφορίω: Ει τις
ευαγγελίζεται υμίν παρ’ ω ημείς ευαγγελησάμεθα, και Άγγελος η εξ ουρανού,
ανάθεμα έστω». «Όσοι είναι ικανοί να μετέρχωνται το τοιούτον διαβολικόν και
παράνομον έργον της Φραμασσωνίας και όσοι ακολουθούσι τη φρενοβλαβεία και τη
πλάνη αυτών, να είναι αφωρισμένοι και κατηραμένοι παρά Πατρός και Υιού και
Αγίου Πνεύματος. Είησαν μετά θάνατον ασυγχώρητοι, αδιάλυτοι και τυμπανιαίοι.
«Στένοντες και τρέμοντες είησαν ως ο Κάιν επί της γης.
Σχισθήτω η γη και καταπιέτω αυτούς ως τον Δάθαν και Αβειρών. Η οργή του Θεού
είη επί τας κεφαλάς αυτών και η μερίς αυτών μετά του προδότου Ιούδα. Άγγελος
Κυρίου καταδιώξη αυτούς εν φλογίνη ρομφαία και προκοπήν ου μη ίδοιεν εφ όρου
ζωής αυτών. Τα έργα αυτών και οι πόνοι ανευλόγητοι έστωσαν και γεννηθήτωσαν
κονιορτός, ως από άλωνος θερινού» κλπ Ο Κύπρου Κυπριανός αποφαίνεται: 2
Φεβρουαρίου 1815.
ΠΗΓΗ: ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΟΛΟΓΙΑ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1960, ΑΝΑΤΥΠΩΣΙΣ
1981, ΤΟ ΕΒΡΑΪΚΟ ΤΑΛΜΟΥΔ ΚΑΙ Η ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΥΤΟΥ, σελ. 199, 200
