Τον καιρόν της επικειμένης θείας οργής του ολέθρου
«θλιβήσονται οι άνθρωποι» («Ανωνύμου Παράφρασις των του Βασιλέως Λέοντος
Χρησμών», PG.107,1144) υπό πρωτοφανών τοπικών πολέμων. Θα ακούωσιν ούτοι
«πολέμους και ακοάς πολέμων» (Ματθ.κδ΄,6-8).
«Εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος
και βασιλεία επί βασιλείαν και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά
τόπους» (Ματθ.κδ΄,6-8), ήτοι σεισμοί «μεγάλοι» (Λουκ.κα΄,11), «και μαχαίρα
ανθρώπου επί τον αδερφόν αυτού εσταί» (Ιεζεκ.λη΄,21). «Πάντα δε ταύτα αρχή
ωδινών» (Ματθ.κδ΄,6-8). Τον δε βορράν, ως «λέβητα υποκαιόμενον» είδεν ο
Προφήτης, διότι «από προσώπου βορρά εκκαυθήσεται τα κακά επί πάντας τους
κατοικούντας την γην» (Ιερεμ.α΄,13-14) ασεβείς, δια του «Γώγ» άρχοντος «Ρώς,
Μοσόχ και Θοβέλ» (Ιεζεκ.λη΄,3)
( ... )
ΌΤΑΝ Η ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΠΙΤΕΘΕΙ αιφνιδίως προς συντριβήν νοτίων στηριγμάτων του Βορρά της Ανατολικής Μεσογείου, εξεγείρεται ο αναβράζων Βορράς! Τότε θα ταραχθώσι τα «επί τα βόρεια μέρη» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) έθνη και κινήσωσιν αιφνιδίως «μετά μεγάλης βίας και δριμύτητος θυμού» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) εις πόλεμον εκδικήσεως πρωτοφανούς εκτάσεως και ταχύτητος.
( ... )
ΌΤΑΝ Η ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΠΙΤΕΘΕΙ αιφνιδίως προς συντριβήν νοτίων στηριγμάτων του Βορρά της Ανατολικής Μεσογείου, εξεγείρεται ο αναβράζων Βορράς! Τότε θα ταραχθώσι τα «επί τα βόρεια μέρη» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) έθνη και κινήσωσιν αιφνιδίως «μετά μεγάλης βίας και δριμύτητος θυμού» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) εις πόλεμον εκδικήσεως πρωτοφανούς εκτάσεως και ταχύτητος.
Διηρημένα «εις τέσσαρας αρχάς» (Μεθοδίου, «Χρησμοί και
Προφητείαι…»,σ.46), θα επιτεθώσι σφοδρώς κατά των τεσσάρων μετώπων εναερίως και
χερσαίως, και εντός ωρών και ημερών «το ξανθόν γένος» (Μεθοδίου,
«Χρησμοί και Προφητείαι…»,σ.46) του Γώγ «πάσαν τεφρώσει» (Χρησμοί
Λέοντος του Σοφού, PG.107,1149) Βαβυλώνα, την παλαιάν και νέαν Ρώμην και
την κεφαλήν του Νότου. Τότε καταστρέφονται ο θρόνος του δικέρατου θηρίου της
Δύσεως, και η «Βύζαντος αυλή, εστία Κωνσταντίνου, Ρώμη, Βαβυλών και Σιών άλλη
Νέα» (Χρησμοί Λέοντος του Σοφού, PG.107,1149), και οι κυκλώσατες «την
παρεμβολήν των αγίων και την πόλιν την ηγαπημένην» (Αποκαλ.κ΄,9), καθ΄ ότι
«καταφάγεται αυτούς πύρ» (Ψαλμ.20,10). Ούτω, συντρίβονται και καταλαμβάνονται η
Ευρώπη και η Μεσόγειος και η Β. Αφρική και η Μέση Ανατολή, και καταπλήσσεται
όλη η οικουμένη!
Δια τούτο προλέγει ο Άγιος του Θεού λέγων: «Θα ΄ρθη και μια φορά ασκέρι (στρατός) ξένο που το Χριστό θα πιστεύη. Αλλά σεις δεν θα το ξέρετε» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού). «Ξένος στρατός θα ΄ρθή΄ Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού). Δι’ αυτό «να΄χετε ένα Σταυρόν στο μέτωπο, για να σας γνωρίσουν, ότι είσθε Χριστιανοί» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού), να μη πάθητε κακόν.
( ... )
… Τα ανωτέρω διασαφηνίζονται περισσότερον δια της «Αποκαλύψεως» «Ιησού Χριστού» του Θεού, την οποίαν έδωκεν εις τους Χριστιανούς δια του Αποστόλου του Ιωάννου του Θελόγου. «Όσα γαρ ην νόμω και εν προφήταις σκοτεινά και αινιγματώδη, τούτα ο Κύριος ωκονόμησε δια του Αγίου Πνεύματος εις ημών σωτηρίαντω δούλω αυτου Ιωάννου αποκαλύψαι» (Επιφανίου Κύπρου, P.G. 41,945).
Είδε λοιπόν προφητικώς ο Ιωάννης άγγελον, όστις «ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος. Καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς»(Αποκαλ.θ’ 2-4). «Καὶ ἐρρέθη (ελέχθη) αὐταῖς, ἵνα» «ἀδικήσωσι» μόνον τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν». Η ακρίς συνδέεται εν τη Αγία Γραφή και προς τον πόλεμον, όταν π.χ. λέγη κατά Βαβυλώνος, «αναβιβάσατε επ’ αυτήν ίππον ως ακρίδων πλήθος» (Ιερεμ.κη’,27). Συνδέεται δε η ακρίς και προς τον Γωγ, όταν λέγει η προφητεία, «και ιδού επιγονή ακρίδων ερχομένη εωθινή, και ιδού βρούχος εις Γωγ ο βασιλεύς» (Αμώς,ζ’1).
Διο συνεχίζουσα λέγει η προφητεία περί του φρέατος της αβύσσου και των εξ αυτού ακρίδων και τα εξής. «Καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι ὅμοιοι χρυσίῳ, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων, καὶ εἶχον τρίχας ὡς τρίχας γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς λεόντων ἦσαν, καὶ εἶχον θώρακας ὡς θώρακας σιδηροῦς, καὶ ἡ φωνὴ τῶν πτερύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἵππων πολλῶν τρεχόντων εἰς πόλεμον. Καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις καὶ κέντρα, καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἐξουσίαν ἔχουσι τοῦ ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους μῆνας πέντε» (Αποκαλ.θ’,7-10). Ενταύθα η προφητεία ομιλεί βεβαίως περί πολέμου και περίεργων δια τους παλαιότερους πολεμικών όπλων, τα οποία και αποκαλύπτει και καλύπτει δια της συμβολικής περιγραφής.
Τούτο γίνεται σαφέστερον εις την ακολουθούσαν σχετικήν προφητείαν περί των τεσσάρων αγγέλων των εστώτων «ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς» (Αποκαλ.ζ΄1), ήτινες «ἐλύθησαν», « ἵνα ἀποκτείνωσι τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατευμάτων τοῦ ἵππου δύο μυριάδες μυριάδων· ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν. Καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους ἐν τῇ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπ᾿ αὐτῶν, ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ θειώδεις· καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κεφαλαὶ λεόντων, καὶ ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν ἐκπορεύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον» (Αποκαλ.θ΄,15-17). «Η γὰρ ἐξουσία τῶν ἵππων ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἐστι καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν· αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτῶν ὅμοιαι ὄφεσιν, ἔχουσαι κεφαλάς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσι» (Αποκαλ.θ΄19).
( ... )
Δια τούτο προλέγει ο Άγιος του Θεού λέγων: «Θα ΄ρθη και μια φορά ασκέρι (στρατός) ξένο που το Χριστό θα πιστεύη. Αλλά σεις δεν θα το ξέρετε» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού). «Ξένος στρατός θα ΄ρθή΄ Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού). Δι’ αυτό «να΄χετε ένα Σταυρόν στο μέτωπο, για να σας γνωρίσουν, ότι είσθε Χριστιανοί» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού), να μη πάθητε κακόν.
( ... )
… Τα ανωτέρω διασαφηνίζονται περισσότερον δια της «Αποκαλύψεως» «Ιησού Χριστού» του Θεού, την οποίαν έδωκεν εις τους Χριστιανούς δια του Αποστόλου του Ιωάννου του Θελόγου. «Όσα γαρ ην νόμω και εν προφήταις σκοτεινά και αινιγματώδη, τούτα ο Κύριος ωκονόμησε δια του Αγίου Πνεύματος εις ημών σωτηρίαντω δούλω αυτου Ιωάννου αποκαλύψαι» (Επιφανίου Κύπρου, P.G. 41,945).
Είδε λοιπόν προφητικώς ο Ιωάννης άγγελον, όστις «ἤνοιξε τὸ φρέαρ τῆς ἀβύσσου, καὶ ἀνέβη καπνὸς ἐκ τοῦ φρέατος ὡς καπνὸς καμίνου καιομένης, καὶ ἐσκοτίσθη ὁ ἥλιος καὶ ὁ ἀὴρ ἐκ τοῦ καπνοῦ τοῦ φρέατος. Καὶ ἐκ τοῦ καπνοῦ ἐξῆλθον ἀκρίδες εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐδόθη αὐταῖς ἐξουσία ὡς ἔχουσιν ἐξουσίαν οἱ σκορπίοι τῆς γῆς»(Αποκαλ.θ’ 2-4). «Καὶ ἐρρέθη (ελέχθη) αὐταῖς, ἵνα» «ἀδικήσωσι» μόνον τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες οὐκ ἔχουσι τὴν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν». Η ακρίς συνδέεται εν τη Αγία Γραφή και προς τον πόλεμον, όταν π.χ. λέγη κατά Βαβυλώνος, «αναβιβάσατε επ’ αυτήν ίππον ως ακρίδων πλήθος» (Ιερεμ.κη’,27). Συνδέεται δε η ακρίς και προς τον Γωγ, όταν λέγει η προφητεία, «και ιδού επιγονή ακρίδων ερχομένη εωθινή, και ιδού βρούχος εις Γωγ ο βασιλεύς» (Αμώς,ζ’1).
Διο συνεχίζουσα λέγει η προφητεία περί του φρέατος της αβύσσου και των εξ αυτού ακρίδων και τα εξής. «Καὶ τὰ ὁμοιώματα τῶν ἀκρίδων ὅμοια ἵπποις ἡτοιμασμένοις εἰς πόλεμον, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ὡς στέφανοι ὅμοιοι χρυσίῳ, καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὡς πρόσωπα ἀνθρώπων, καὶ εἶχον τρίχας ὡς τρίχας γυναικῶν, καὶ οἱ ὀδόντες αὐτῶν ὡς λεόντων ἦσαν, καὶ εἶχον θώρακας ὡς θώρακας σιδηροῦς, καὶ ἡ φωνὴ τῶν πτερύγων αὐτῶν ὡς φωνὴ ἁρμάτων ἵππων πολλῶν τρεχόντων εἰς πόλεμον. Καὶ ἔχουσιν οὐρὰς ὁμοίας σκορπίοις καὶ κέντρα, καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν ἐξουσίαν ἔχουσι τοῦ ἀδικῆσαι τοὺς ἀνθρώπους μῆνας πέντε» (Αποκαλ.θ’,7-10). Ενταύθα η προφητεία ομιλεί βεβαίως περί πολέμου και περίεργων δια τους παλαιότερους πολεμικών όπλων, τα οποία και αποκαλύπτει και καλύπτει δια της συμβολικής περιγραφής.
Τούτο γίνεται σαφέστερον εις την ακολουθούσαν σχετικήν προφητείαν περί των τεσσάρων αγγέλων των εστώτων «ἐπὶ τὰς τέσσαρας γωνίας τῆς γῆς» (Αποκαλ.ζ΄1), ήτινες «ἐλύθησαν», « ἵνα ἀποκτείνωσι τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων. Καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατευμάτων τοῦ ἵππου δύο μυριάδες μυριάδων· ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν. Καὶ οὕτως εἶδον τοὺς ἵππους ἐν τῇ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπ᾿ αὐτῶν, ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους καὶ θειώδεις· καὶ αἱ κεφαλαὶ τῶν ἵππων ὡς κεφαλαὶ λεόντων, καὶ ἐκ τῶν στομάτων αὐτῶν ἐκπορεύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον» (Αποκαλ.θ΄,15-17). «Η γὰρ ἐξουσία τῶν ἵππων ἐν τῷ στόματι αὐτῶν ἐστι καὶ ἐν ταῖς οὐραῖς αὐτῶν· αἱ γὰρ οὐραὶ αὐτῶν ὅμοιαι ὄφεσιν, ἔχουσαι κεφαλάς, καὶ ἐν αὐταῖς ἀδικοῦσι» (Αποκαλ.θ΄19).
( ... )
«Και έσται εν πάση την γή, λέγει Κύριος, τά δύο μέρη αυτής εξολοθρευθήσεται καί εκλείψει, τό δέ τρίτον υπολειφθήσεται έν αυτή΄ καί διάξω τό τρίτον διά πυρός και πυρώσω αυτούς, ως πυρούται το αργύριον, και δοκιμώ αυτούς, ως δοκιμάζεται το χρυσίον΄ αυτός επικαλέσεται το όνομά μου, καγώ επακούσομαι αυτώ και ερώ΄ λαός μου ούτος εστί, και αυτός ερεί, Κύριος ο Θεός μου» (Ζαχαρ.ιγ΄,8-9).
ΠΗΓΗ: Απόσπασμα από το περιοδικό «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ», «ΤΑ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΔΙΑ ΤΑ ΕΡΧΟΜΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ – Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ», ΑΘΗΝΑΙ 1998
