Γιατί η «σύνοδος του Φαναρίου της 24.5.2005 δεν είναι
ορθόδοξος; Γιατί δεν τήρησε τους όρους της Ορθοδόξου Συνόδου.
Και να η
απόδειξη:
Θείος όρος της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας ορίζει, ότι
δεν είναι δυνατόν εν Ορθοδόξω «Συνόδω συναριθμήναι τους περί πίστιν
ασεβούντας». Δηλαδή, δεν γίνεται να συναθροίζονται ως ορθόδοξοι συνοδικοί αυτοί που ασεβούν στην
ορθόδοξη πίστη, αυτοί που είναι αιρετικοί και παναιρετικοί οικουμενιστές.
Πώς λοιπόν μπορεί αυτή η σύνοδος να λέγεται ορθόδοξος και
όχι αντορθόδοξος;
Δεύτερος θείος όρος ορίζει ότι δεν γίνεται να συνεδριάσουν
μαζί ως ορθόδοξοι συνοδικοί σε Ορθόδοξη Σύνοδο όσοι κατηγορήθηκαν επί κακοδοξία
«παρά αξιόπιστων ανθρώπων». Και οι οικουμενιστές για δέκα χρόνια καταγγέλλονταν
για κακοδοξία.
Ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και αποδοκιμάζεται, όπως έγινε
από δεκάδες κληρικούς και λαϊκούς προσκηνυτές προ της Ιεράς Μονής Χοζεβά των
Αγίων Τόπων το έτος 1995, όπου και αναθεματίσθηκε από αυτούς.
Δεν είναι λοιπόν η «σύνοδος» αυτή συνέδριο υποδίκων;
Τρίτος θείος όρος ορίζει, ότι σε Ορθόδοξο Σύνοδο δεν πρέπει
να αποσιωπάται διαφωνία κάποιου για ζητήματα πίστεως, αλλά είναι αναγκαίο
«πάσαν περί της πίστεως διαφωνίαν εκκόπτεσθαι», προς επικράτηση «της
ειρηνοχύτου Ορθοδοξίας». Και στην εν λόγω «σύνοδο» κανένα ζήτημα διαφωνίας
«περί της πίστεως» αντιμετωπίστηκε, παρόλο που υπήρχαν πάμπολλα, τα οποία
αποσιωπήθηκαν !
Γιατί η αντορθόδοξος παναίρεση του οικουμενισμού απαιτεί την
αποσιώπηση των ζητημάτων της πίστεως. Δεν αποδεικνύεται λοιπόν η αντορθόδοξος
αυτή «σύνοδος» οικουμενίστικη;
Τέταρτος θείος όρος ορίζει, ότι δεν «πρέπει προκρίνεσθαι
πράγματος εξέτασις της περί πίστεως εξετάσεως. Χρή γάρ πρώτον πάσαν περί της
πίστεως διαφωνίαν εκκόπτεσθαι και τότε την περί των πραγμάτων έρευναν
ποιείσθαι». Και η οικουμενίστικη αυτή «σύνοδος», παρανομούσα, αγνόησε τα
υπάρχοντα επείγοντα ζητήματα διαφωνίας του Ορθοδόξου Πατριάρχου Ιεροσολύμων !
Και απέδειξε ότι είναι αντικανονική και παράνομη.
Πέμπτος θείος όρος ορίζει, κατά τις εργασίες της Ορθοδόξου
Συνόδου ο θείος λόγος της Ορθοδοξίας πρέπει να είναι παντελώς απρόσκοπτος και
ελεύθερος. Και αυτό, σύμφωνα με το «ο λόγος του Θεού ου δέδεται», αλλά η
«δειλία μόνον και απιστία» δένουν αυτόν, τα οποία είναι θανάσιμα αμαρτήματα.
Γιατί «δειλοίς και απίστοις… το μέρος αυτών εν λίμνη τη καιομένη εν πυρί και
θείω, ο εστιν ο θάνατος ο δεύτερος»! Και η εν λόγω λεγομένη «σύνοδος», ως
οικουμενίστικη, δεν ήταν δυνατόν να μην ακολουθήσει την τακτική της
οικουμενίστικης παναιρέσεως, σύμφωνα με την οποίαν ο υπέρ της Ορθοδοξίας
αντιαιρετικός θείος λόγος αποκλείεται, κατά μίμηση των χριστοκτόνων Ιουδαίων.
Έκτος θείος όρος ορίζει, οι συνοδικοί της Ορθοδόξου Συνόδου
πρέπει να έχουν ειλικρινή διάθεση, για να συζητούν και να αποφασίζουν, όχι τα
ίδια ή τα ξένα, αλλά τα θεάρεστα εν Πνεύματι Αγίω. Που σημαίνει κατά το «έδοξε
γάρ τώ Αγίω Πνεύματι και ημίν» της Αγίας Αποστολικής Συνόδου. Αλλά αυτά για το
εν λόγω «συνέδριο» ήταν ένας άλλος κόσμος. Γιατί οι «αιρέσεις» της
οικουμενίστικης παναιρέσεως είναι «του σατανά».
Έβδομος θείος όρος ορίζει, ότι οι αποφάσεις της Ορθοδόξου
Συνόδου δεν είναι προαποφασισμένες έξω από την Σύνοδο. Και η κατά Πατριάρχου
Ιεροσολύμων γενομένη αδικία από την εν λόγω «σύνοδο», όχι μόνο προαποφασίστηκε,
αλλά και προλέχθηκε και προπαγανδίστηκε, προφανώς για να μην υπάρξει κανένας
που να διαφωνεί για την εξωσυνοδική και να θέλει αληθινή συνοδική απόφαση !
Γιατί αυτό ισχύει και εδώ, ο εξής θείος πατερικός έλεγχος της ορθοδοξίας: « Ποίον
συνέστη καθ’ ημών επί τοις γενομένοις ή υπονοουμένης κριτήριον; Τις απόδειξις
την αδικίαν απήλεγξε; Τίνες Κανόνες καθ΄ημών ανεγνώσθησαν; Ποία έννομος
Επισκόπου απόφασις την καθ΄ημών κρίσιν εκύρωσεν;»
Όγδοος θείος όρος ορίζει, ότι η διερεύνηση και συζήτηση και
απόφαση της Ορθοδόξου Συνόδου γίνεται βάση της αληθείας των θείων Γεγραμμένων
της Ορθοδοξίας, δηλαδή της ορθοδόξου πίστεως και των ορθοδόξων Ιερών Κανόνων και
της άλλης εκκλησιαστικής θεσμοθεσίας των Ορθοδόξων Αγίων Οικουμενικών Συνόδων.
Και στην εν λόγω «σύνοδο» του Φαναρίου επικράτησε η παναιρετική οικουμενίστικη
γνώμη του καθενός που υπέγραψε, που είναι και η ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ !
Ένατος θείος όρος ορίζει, ότι η Ορθόδοξη Σύνοδος πρέπει να
έχει συγκληθεί κανονικώς. Δηλαδή να κρατά και σε αυτή «η των Αποστόλων
διάταξις» η «του μακαρίου και μεγάλου Αποστόλου Πέτρου» και άλλων Αγίων. Και η εν λόγω «σύνοδος» έγινε αντικανονικά …
Και δέκατος θείος όρος ορίζει, ότι «η των δογμάτων ορθότης
κρίνει τας Συνόδους» και αυτές «η ευσεβής πίστις κυροί» όλων των Ορθοδόξων
Χριστιανών. Και όσοι έχουν ορθόδοξο πίστη και γνώση και νου, φωνάζουν κατά της
αντορθοδόξου και οικουμενίστικης, παναιρετικής, αυτής ψευδοσυνόδου, και
απαιτούν την του Δικαίου αποκατάσταση !
Παραπομπές: Πατριάρχου Αλεξανδρείας Μ. Αθανασίου, ΒΕΠΕΣ 31,
260 - Ο Δ’ Αποστολικού Κανόνος - «Φωνή των Πατέρων», Αθήναι, Απρίλιος 1995, σ.
8-10 – Αγίου Θεοδώρου του Στουδιτού, PG. 99, 1316 – «Η Αιρεσις του Οικουμενισμού» Α.Δ. Δελήμπαση,
Αθήναι 1972, σ. 118, 188, 189 – Αποστόλου Παύλου, Β’ τιμοθ. β’,9 – Πατριάρχου
Κωνσταντινουπόλεως Αγίου Ιωάννου του Χρισοστόμου, PG. 62, 621 – «Αποκάλυψις Ιησού Χριστού
του Θεού», κα’, 8 – «Πράξεις των Αποστόλων», δ’, 18, ιε’, 28 – Πρακτικών Ζ’ Οικουμενικής
Συνόδου, Mansi, 13, 401
– Εκκλησιαστικαί Διατυπώσεις Α’ Οικουμενικής Συνόδου, Mansi, 2, 889 – Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, PG. 46, 1008 – Πρακτικών Δ’
Οικουμενικής Συνόδου, Mansi,
7, 312 – Β’ Κανόνος Β’ Οικουμενικής Συνόδου – Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού,
«Πηδάλιον», σ. 118.
"ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ", ΑΘΗΝΑΙ, ΙΟΥΝΙΟΣ 2005
