Διο η εντολή Κυρίου προς τους πιστούς αυτού προ του επερχομένου ολέθρου είναι αύτη:
«Φεύγετε εκ μέσου Βαβυλώνος και ανασώζετε έκαστος την ψυχή
αυτού» (Ιερεμ.κη’,6) ! Το αυτό δε
εντέλλεται και η άλλη αποκαλυπτική «εκ του ουρανού» φωνή, λέγουσα. «Έξελθε εξ αυτής ο λαός μου, ίνα μη
συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε»
(Αποκαλ.ιη’,4).
Πας ορθόδοξος πιστός
εις «πάντα όσα» ενετείλατο ημίν ο Κύριος (Ματθ.κη’,20) και «επί πάσιν οις
ελάλησαν οι Προφήται» (Λουκ.κδ’,25) αυτού, λύει «πάντα σύνδεσμον αδικίας» (Ησ.νη’,6) προς την Βαβυλώνα την μεγάλην
και τα τέκνα αυτής.
Τουτέστι, «πάντα σύνδεσμον» προς την απιστίαν και τας αιρέσεις, προς την αντίχριστον υπακοήν
και την υποστολήν της ορθοδόξου ομολογίας, προς την αθέτησιν της θείας αληθείας
και Χάριτος. Προς τον Σιωνισμόν και τον Αμερικανισμόν και τον
θρησκευτικόν και πολιτικόν Οικουμενισμόν και τας εκδηλώσεις των, προς την
οικουμενίστικην παναίρεσιν και την σατανοκρατικήν ενοποίησιν και χυδαιοποίησιν
της οικουμένης, προς τον Ο.Η.Ε, την Ε.Ο.Κ ή Ε.Ε και τας εμφανείς ή αφανείς επί
μέρους οργανώσεις των. Προς το αντίχριστον
«χάραγμά» (Αποκαλ.ιγ’,16) των ή
σφράγισμα και άλλας δαιμονικάς απαιτήσεις των, αλλά και προς τους πίπτοντας εν
πίστει θρησκευτικούς και πολιτικούς άρχοντας, του δοκούντας «άρχειν των εθνών» (Μάρκ.ι’,42) και Εκκλησιών !
Ο αληθώς πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός «σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν». «Εις το όρος σώζου, μήποτε
συμπαραληφθής» (Γενέσ.ιθ’,17) μετά των απολλυμένων υπό του ολέθρου της θείας
οργής. «Εις το όρος σώζου» της
Ορθοδοξίας το «μέγα και υψηλόν» (Αποκαλ.κα’,10), το υπερκείμενον του
ψεύδους και της αμαρτίας και της αμετανοησίας και του ολέθρου της Βαβυλώνος της
μεγάλης. Εις το Όρος της Ορθοδοξίας σώζου δια της αξιολόγου μετανοίας και
ορθοδόξου ομολογίας «μέχρις αίματος» (Εβρ.ιβ’,4) και «άχρι θανάτου»
(Αποκαλ.β’,10), δι’ ων δίδει Κύριος «τον στέφανον της ζωής», «της νυν και της
μελλούσης» (Αποκαλ.β’,10, και Α’Τιμοθ.δ’,8). Αλλά και εις όρος γήινον σώζου, κατά το Κυρίου «οι εν τη Ιουδαία
φευγένωσαν επί τα όρη» (Ματθ.κδ’,16), και την προφητείαν «φεύγετε και σώσατε
τας ψυχάς υμών, και έσεσθε ώσπερ όνος άγριος εν ερήμω» (Ιερεμ.λα’,6), μετά δυνατής
προμηθείας, ως δηλοί η συμβολική πρόρρησις του Αγίου: «Να έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στην θύρα. Αυτό θα σας
εμποδίσει φεύγοντας. Μη το αφήσετε. Να το πάρετε μαζί σας, για να φάνε τα
παιδιά σας» (Αγίου Κοσμά του Αιτωλού).
Προσέτι, ο αληθώς
πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός, πιστεύων «επί πάσιν οις ελάλησαν οι Προφήται»
(Λουκ.κδ’,25), απορρίπτει τας αρνήσεις
των ασεβών και απίστων προς τα προφητευόμενα περί των ερχομένων φοβερών και
θαυμαστών γεγονότων, και αντικρούει τας προφάσεις των, συμφώνως προς τον
θεόπνευστον λόγον των Αγίων.
Τότε ο Θεός «έκοψε εν
άσκημον μεγάλον δέντρον και λέγει: Κόβεται εις το εξής και χάνεται η ασέβεια
και ο δόλος και η απάτη, και λευτερώνω όλα τα έθνη…» (Στρατηγού Μακρυγιάννη
«Οράματα και Θάματα», Αθήνα 1989, σ.204).
Πηγή: ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, «ΤΑ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΔΙΑ ΤΑ ΕΡΧΟΜΕΝΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ» «Ο ΟΛΕΘΡΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ»,
ΑΘΗΝΑΙ 1998.
