ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

" Οι σκοτεινοί σατανολάτραι νομίζουν, ότι ήλθεν η ώρα, να καθυποτάξουν την οικουμένην και να αναδείξουν τον κοσμοκράτορα αντίχριστον βασιλέα των.
Πιστεύουν ότι ευρίσκονται πλέον εις τον σκοπόν των σκοτεινών δυνάμεων, τον οποίον οι παλαιότεροί των έβλεπον πλησίον των. «Δύναμαι ήδη να σας αναγγείλω», έλεγε κάποιος εξ αυτών Εβραίος τον παρελθόντα αιώνα, «ότι είμεθα πλησίον του σκοπού. Μετ’ ολίγον ακόμη δρόμον ο κύκλος του συμβολικού όφεως, όστις παριστάνει τον λαόν μας, θα κλεισθεί» («Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», Αθήναι, σ. 61-62). Δια τούτο σήμερον αι σκοτειναί δυνάμεις αναπτύσσουν δραστηριότητα γενικής εφόδου και σχετικήν προπαγάνδαν προ αποφασιστικής επιχειρήσεως. Προς τούτο απευθύνονται και εις τους θρησκεύοντας με κατάλληλον τρόπον και συνθήματα.

Επικαλούνται π.χ. την  τ ρ ί τ η ν  χ ι λ ι ε τ ί α ν  μ. Χ., η οποία θα είναι δήθεν απέραντος εποχή ειρήνης, αγάπης και επιγείου ευτυχίας! Τούτο προσπαθούν να υποστηρίξουν προπαγανδιστικώς δια πολλών. Δια της αστρολογικής π.χ. φλυαρίας περί του αστερισμού του υδροχόου, αλλά και δια της ηθελημένης παρερμηνείας της φράσεως της «Αποκαλύψεως» «χίλια έτη» (Αποκ. κ’, 6). Το τελευταίον τούτο διαδίδουν δια του σκοτεινού Χιλιασμού, αλλά και δια παρερμηνειών αιρετικών διδασκάλων, εκ των οποίων επηρεάσθησαν και Ορθόδοξοι, ομιλούντες οι δυστυχείς και γράφοντες εν προκειμένω αντιπατερικώς. Η προπαγανδιστική αύτη θέσις περί τρίτης χιλιετίας υποστηρίζεται σήμερον επισήμως μάλιστα δια των οικουμενιστών, ως είναι π.χ. Πάπας και ο Δημήτριος, οι οποίοι διαλαλούν, ότι ενώνονται αντιχριστιανικώς, «εν όψει της προσεγγίσεως της τρίτης μ.Χ. χιλιετηρίδος» (Λόγοι αιρεσιαρχών Πάπα και Δημητρίου, «Καθολική», 8-12.1987, σ. 2, «Επίσκεψις», 1,12,1979, σ. 14. Ιδέ και «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 32-35).

Επικαλούνται πάλιν τας θεοπνεύστους φράσεις της «Αποκαλύψεως» « τ ο  χ ά ρ α γ μ α, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού» «και ο  α ρ ι θ μ ό ς  α υ τ ο ύ  χ ξ ς’» (Αποκ. ιγ’ 17,18). Ταύτας εκμεταλεύονται προπαγανδιστικώς μάλιστα δια του οικονομισμού των και ταράσσουν τους πιστούς με τον κωδικόν αριθμόν 666 εμπορικών προϊόντων και ταυτοτήτων, και το τραπεζικόν χάραγμά των («Μ. Φρουρός», αρ. 36, σ. 2). Ούτως επιχειρούν απανθρώπως τρία τινά. Πρώτον, να πείσουν τους Χριστιανούς, ότι επίκειται δήθεν η υποδούλωσίς των εις τον Αντίχριστον, καθώς το λέγει και η Αγία Γραφή, εις την οποίαν ούτοι πιστεύουν. Δεύτερον, να προκαλέσουν εις πολλούς εξ αυτών πτώσιν ως προς την ομολογίαν πίστεως, εφ’ όσον, προκειμένου να αποκλεισθούν της ωργανωμένης οικονομικής ζωής, θα αποφασίσουν από τώρα να δεχθούν τον αριθμόν του θηρίου ή το χάραγμα αυτού, γινόμενοι ούτως υποτονικοί και άμαχοι προ πάσης σκοτεινής απαιτήσεως. Και, τρίτον, να απομακρύνουν από τούδε εκ των κρατικών και άλλων υπηρεσιών, όσους αρνηθούν τα τυχόν επιβληθησόμενα, και τοιουτοτρόπως να ατονίσουν περισσότερον αι θεάρεσται αντιδράσεις προς τον αναδεικνυόμενον Αντίχριστον! (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 99).

Επίσης, εις τας χριστιανικάς πληροφορίας περί   γ ε ν ν ή σ ε ω ς  κ α ι  η λ ι κ ί α ς  τ ο υ  Α ν τ ι χ ρ ί σ τ ο υ  προσθέτουν οι σκοτεινοί και τας της προπαγάνδας των. Εντεύθεν κυρίως αι ποικίλαι τοιαύται διαδόσεις, αι οποίαι ομοιάζουν προς τας ποικίλας χιλιαστικάς προρρήσεις περί χρονολογιών της δευτέρας παρουσίας. Η σύγχυσις αύτη διευκολύνει τους σκοτεινούς, επειδή ούτοι υπολογίζουν, όταν έλθη η κατάλληλος κατ’ αυτούς ώρα, να αναβιβάσουν εις κοσμοκρατορικόν θρόνον ως παγκόσμιο βασιλέα των ένα εκ των ανθρώπων των, που ετοιμάζουν εις υπερπανεπιστήμιά των. Εις τοιούτος όμως εκλεκτός των δεν θα είναι ο ερχόμενος Αντίχριστος, αλλά ψευδοαντίχριστος. Οι «μωροί και τυφλοί», ως τους είπεν ο Κύριος (Ματθ. κγ’ 19), σκοτεινοί εμπαίζονται από τον Διάβολον, και νομίζουν οι ταλαίπωροι, ότι αυτοί δήθεν θα αναδείξουν τον Αντίχριστον. Ο απατεών όμως Διάβολος χρησιμοποιεί μεν τούτους εις προαγωγήν της αποστασίας της ανθρωπότητος, αλλ’ ούτε δεσμεύεται, ούτε υποτάσσεται εις ανθρώπους! Ο προφητευθείς Αντίχριστος (Α’ Ιωάν. β’ 18) θα ετοιμασθή παρ’ αυτού σατανοφόρος, κατά παραχώρησιν Θεού, και μέχρι της αιφνιδίας εμφανίσεώς του θα τον αγνοούν πάντες, και οι Εβραίοι, ίσως δε και αυτοί οι λεγόμενοι «αυτοκράτορες» αρχιμάγοι του «Λευκού Αδερφάτου». Θα ανατραφή «λεληθότως», λέγει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος [(Γρηγορίου Θεολόγου, PG. 35, 1140), (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 84)].   

Παρομοία είναι και η γνωστή υπόθεσις της  α ν ο ι κ ο δ ο μ ή σ ε ω ς  τ ο υ  Ν α ο ύ  τ ο υ   Σ ο λ ο μ ώ ν τ ο ς. Και αύτη χρησιμοποιείται προπαγανδιστικώς, προς πτόησιν των Χριστιανών και μουσουλμάνων και άλλων κατοίκων της γης, και αναπτέρωσιν του ηθικού των Εβραίων του Ιουδαϊσμού της αποστασίας. Το τελευταίον τούτο δηλοί και η πρόσφατος ψευδοθεμελίωσις του Ναού, κατά την οποίαν οι Εβραίοι επανηγύρισαν το… γεγονός, ως να ενθρόνιζον περίπου τον βασιλέα των Αντίχριστον (Ο Τύπος της εποχής). Αλλά, ως προλέγουν οι Άγιοι Πατέρες, ο Ναός ούτος θα ανοικοδομηθή, όχι από τους Εβραίους προ του Αντιχρίστου, έστω κι αν ούτοι έχουν έτοιμα τα υλικά προς οικοδομήν του, αλλά από αυτόν τον Αντίχριστον, όταν έλθη (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 99).

Δύο, λοιπόν, είναι οι λεγόμενοι ιδιοτρόπως Αντίχριστοι. Ο ψευδοαντίχριστος των σκοτεινών δυνάμεων, τον οποίον ούτε ο Θεός εγκρίνει, ούτε ο Διάβολος θέλει, και ο σατανοφόρος Αντίχριστος, την έλευσιν του οποίου επιτρέπει ο εν Τριάδι Θεός δια λόγους της πανσόφου προνοίας του (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 77).

Μέγας Πόλεμος Καταστροφής

Η έλευσις του σατανοφόρου Αντιχρίστου προϋποθέτει επικράτησιν της Ορθοδοξίας, η δε αναλαμπή της Ορθοδοξίας την καταστροφήν των σκοτεινών δυνάμεων.

Η παρουσία του Αντιχρίστου θα είναι διάφορος της προσδοκωμένης από τους σκοτεινούς. Ο Αντίχριστος θα έλθη ως ο μέγιστος υποκριτής, προσποιούμενος τον ευσεβή, την ευλαβή και τον νομοταγή. Θα παρουσιασθή ο ασεβής ως ευσεβής, ο ανευλαβής ως ευλαβής, ο άνομος ως νομοταγής, ο απάνθρωπος ως φιλάνθρωπος και ο κυρίως αποστάτης ως ο άγιος απεσταλμένος! (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 84). Διατί η μεγάλη αύτη υποκρισία; Επειδή εις τον καιρόν της εμφανίσεώς του θα επικρατεί επί γης γενικώς η Ορθοδοξία. Και τούτο κατ’ αντίθεσιν προς την σημερινήν εποχήν, που κατακλύζει την οικουμένην η αποστασία των σκοτεινών δυνάμεων, ένεκα της οποίας επαινείται ο ασεβής βίος και γίνονται αποδεκτοί οι αντίχριστοι, κατά το «νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν» (Αποκ. ιη’ 8, 10). Επί πλέον, ο Αντίχριστος δεν θα προέλθη από θέσεως κοσμικής ισχύος, ως νομίζουν οι σκοτεινοί, αλλ΄ ασήμως εκ του λαού, όπως και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, τον οποίον θα προσπαθήσει να μιμηθή εξωτερικώς, προς παραπλάνησιν. Και όταν στερεωθή εις την εμπιστοσύνη των οπαδών του και δοθή η κατάλληλος ευκαιρία, τότε αιφνιδίως θα τραπή προς την εξουσίαν, αποκαλυπτόμενος ως ο Αντίχριστος. Ταύτα δε θα πράξη, επειδή τότε αι εξουσίαι θα έχουν περιέλθη εις Ορθόδοξους Χριστιανούς (Ιδέ «η Εποχή του Αντιχρίστου», σ. 83- 86). ... "

ΠΗΓΗ: Η ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ, Α.Δ. ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ, Γ’ ΕΚΔΟΣΙΣ 1990, ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΚΟΤΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, σ. 169- 171, ΜΕΓΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ (απόσπασμα), σ. 172.